Zwanger op vakantie naar de zon: ervaringsverhaal van Sandy

Het staat er echt, ik wacht nog even op de wekenindicator en ook deze verschijnt. Vanaf nu ga ik genieten! In de week die volgt ben ik druk met de dagelijkse bezigheden, ik moet werken, doe het huishouden en speel met onze zoon. Tussen de activiteiten door bel ik met de verloskundigen praktijk die ik bij de zwangerschap van onze zoon ook had. Ik mag in de week voor wij op vakantie gaan langskomen voor een echo als ik dit prettig vind. Even twijfel ik… het kan ook nog meer onzekerheid met zich meebrengen. Wat als er nog niets te zien is? Toch lijkt het me een prettig idee en ik besluit dan ook om een afspraak te plannen.

Tijd om bij de zwangerschap stil te staan heb ik niet, af en toe vergeet ik gewoon dat ik zwanger ben. Ik ben gewoon te druk, op het werk is het druk en ik ben bezig met het inpakken van de koffers. Over enkele dagen gaan wij op zwanger op vakantie. De vakantie waar ik eerst zo tegen op zag, kijk ik nu naar uit. Het weg zijn van alle drukte lijk me heerlijk, gewoon ontspannen in de zon en genieten van ons gezin is alles waar ik aan wil denken.

De week vliegt voorbij, de koffers zijn bijna ingepakt en het is bijna tijd voor de echo. Dan slaat te twijfel toe, wat als de echo er niet goed uitziet? Wat als er niets te zien is op de echo? Dan ga je met een rotgevoel op vakantie. Zullen we de echo gaan verzetten tot na de vakantie? Nee, ik ga gewoon. Ik kan normaal gesproken mijn gevoel erg goed op zij zetten maar nu is het anders. Ergens voel ik me onrustig en deze onrust verdwijnt niet.

Ik zit bij de verloskundigen praktijk in de wachtkamer, de onrust is nog steeds aanwezig. Om mij heen zie ik zwangere buiken, vrolijke mommy’s to be. Zo voel ik me absoluut niet, het enige wat ik kan denken is: Wat doe ik hier? Even twijfel ik of ik het misschien allemaal heb gedroomd, dat ik helemaal niet zwanger ben… Ik raak lichtelijk in paniek en wil het liefst op staan en weglopen. Dan hoor ik ineens mijn naam en zie ik een voor mij bekende verloskundige. Ik loop met haar mee en ondertussen praten we even over mijn zoon. Eenmaal aangekomen in de echoruimte leg ik haar de situatie uit, enkele minuten later lig ik op de tafel. Ze begint met de echo, mijn hart gaat tekeer. Ik kijk mee op het beeldscherm maar zie niets, dan ineens zegt ze: ja kijk Sandy hier een vruchtzakje. Ik zie inderdaad iets maar geen kindje. Ze stelt me wederom gerust en geeft aan dat het er prima uitziet voor dit termijn. We maken een afspraak om nogmaals een echo te doen zodra ik terug ben van vakantie.

Enkele dagen later staan we op Schiphol, het is tijd om te boarden. De rij is lang en terwijl ik sta te wachten krijg ik last van steken in mijn buik. Komt dit door de zenuwen of is het iets anders? Mijn gedachten gaan alle kanten op maar tijd om er bij stil te staan heb ik niet. Voor ik het weet mogen we instappen en onze stoelen zoeken. Eenmaal aangekomen op onze plek is de buikpijn weer weg, ik ga zitten en zorg dat onze zoon zijn riem goed om krijgt. Het vliegen gaat snel en zonder problemen, ik voel me goed en zorg ervoor dat onze zoon bezig gehouden wordt. De tijd vliegt voorbij en enkele uren later staan wij weer veilig op de grond. De bussen staan klaar om ons naar het hotel te brengen, hier eenmaal aangekomen is het al tijd om naar bed te gaan.

Eenmaal op vakantie vraag ik me af waar ik me z’n zorgen om heb gemaakt.  Ik voel me goed, oké de kwaaltjes beginnen nu wel echt te komen. Maar ondanks de kwaaltjes geniet ik van de vakantie en van ons gezin. Het besef van dagen en tijd ben ik helemaal kwijt en voor ik het realiseer is het al tijd om naar huis te gaan. Ik heb me totaal geen zorgen gemaakt op vakantie, deze vakantie heeft mij echt goed gedaan. Ik kan er weer fris en fruitig tegen aan.

vakantie 1

Zouden jullie tijdens de zwangerschap op vakantie gaan naar een warm en zonnig land? Zijn jullie in de zwangerschap op vakantie geweest?

Tot de volgende keer!

Liefs, Sandy

5 thoughts on “Zwanger op vakantie naar de zon: ervaringsverhaal van Sandy

Geef een reactie