Het is jullie vast niet ontgaan dat ik even minder aanwezig was op social media de laatste tijd. Natuurlijk hebben we lekker van onze vakantie genoten, maar we hebben óók een nestje hulpbehoevende kittens in de tuin gevonden. De moederpoes kwam helaas niet meer opdagen. Er zat er niets anders op, dan te kijken waar het hartverscheurende geschreeuw van de kittens vandaan kwam, en ze te redden…
We hebben de kittens sindsdien in huis genomen en nu we meer dan een week verder zijn, en ze het steeds beter doen, krijg ik steeds een meer “tijd” terug. Ik klets jullie graag even bij over hoe het allemaal ging.
Kittens redden
Vorige week woensdag werd ik om 7 uur wakker. Ik denk: wat hoor ik toch? Ik zette het slaapkamerraam open, en ik hoorde me dan toch een portie geschreeuw. Ik had het toen nog genegeerd. Het ging de hele dag door (echt door merg en been) totdat ik er tegen half vijf helemaal gek van werd. Het was blijkbaar echt een noodkreet van de katjes.
Samen met mijn dochter ben ik toen gaan zoeken waar het geluid vandaan kwam, en toen zagen we 1 kitten onder de houtopslag vandaan komen. Daarna volgde nog een kitten, én nog een. De laatste was erg schuw of bang en wilde niet onder het hout weg. Ik appte een buurvrouw (die poezen-gek is) dat ik kittens heb gevonden in de tuin en dat er nog eentje verstopt zat.
Zij is vrijwel direct naar ons toegekomen, en de buurman heeft samen met mijn jongens de hele houtstapel afgestapeld. Met succes, want zo konden we ook nummer 4 van de kittens redden.

Hoe we ze opvoeden
Een ander gezin in de straat voedden er twee op (daar zijn ze 14 juli in hun tuin of garage geboren hoorden we een paar dagen later), en samen met de andere buurvrouw die direct kwam helpen om de kittens te redden, voedden wij de andere twee op. Helaas konden ze niet alle 4 bij elkaar in het nest blijven, maar dat lag niet aan ons.
Het contact en de taalbarrière met deze mensen maakte het niet makkelijk en liep uiteindelijk ook nog op in een ruzie. De details zal ik jullie maar besparen… Laten we het er maar op houden dat ze de vier kittens te veel vonden en dat ze deze niet wilden hebben. Met andere woorden zie maar wat je met de kittens doet.
Uiteraard had ik de dierenambulance kunnen bellen, maar daarentegen heb ik gebeld met iemand van de katten opvang. Ga nooit zomaar wat doen. Het lijkt heel aandoenlijk maar de zorg is erg intensief. Ik kreeg veel tips en mocht (met begeleiding van de katten opvang) proberen ze zelf te voedden en als dat niet ging of als ze zouden afvallen, dan zouden ze alsnog worden opgehaald en kwamen ze in een ander gastgezin.

Ik ben direct een bus kitten opvolgmelk met flesje gaan kopen bij de dierenspeciaalzaak, en begonnen met voeden. De kleinste woog op dat moment slechts 291 gram. De moederpoes is nooit meer terug gekomen, ook de dagen daarna niet. Echt zo zielig. Als de moederpoes terugkwam, hadden ze samen bij ons in de garage gemogen, op een veilige plek.
Kittens laten nakijken bij de dierenarts
Vrijdag 11 augustus waren we vroeg op om met ze naar de dierenarts te gaan. Ze zijn nagekeken en zien er gezond uit. Dit voelde echt als een opluchting. We wisten ja niet waarom de moeder ze in de steek heeft gelaten, en zijn blij dat ze een goede kans hebben. Ook kregen ze direct een wormkuur, die we thuis met een bepaald schema moeten herhalen. Begin september krijgen ze hun eerste inentingen.

Wij houden een gevonden kitten
Tijdens het verzorgen van de kittens helpen mijn kinderen ook regelmatig een handje mee. Denk aan flesjes geven, knuffelen en de katten wc schoonhouden met een schepje.
De eerste dagen waren erg pittig (lees: gebroken nachten, drinken ging nog niet zo goed) maar het gaat met de dag beter.

Mijn kinderen bouwen ook echt een band op met de diertjes en hebben vanaf begin af aan met 1 kat een speciale connectie, met de meest zwarte rug, het tweede kitten op de foto hierboven. Die willen we dan ook graag houden. De “dametjes” blijven voorlopig de komende weken nog even samen bij ons in het gastgezin totdat ze oud genoeg is om naar een ander huis te gaan. De situatie was natuurlijk niet prettig, maar dit schatje geeft ons zoveel liefde en dat geven wij haar ook…
Deze kitten heeft nog geen naam, maar naamsuggesties zijn zeker welkom!
Ik heb een Instagram-account aangemaakt voor de kat, omdat ik de tijdlijn van @volgmama daar niet mee vol wil spammen. Dus vind je het leuk om ons huisdier te volgen, neem dan een kijkje op @CatDutchie
Lees ook: