ladiesrun-rotterdam

Ladiesrun Rotterdam: hardlopen in het roze

Maart 2015, toen is de ellende begonnen. Nog een beetje op m’n roze-baby-Lotta-wolk, bedacht ik me dat ik toch echt wel iets aan mijn conditie moest gaan doen. Ik dacht, weet je wat? Ik ga weer hardlopen.. Voor de Lotta-zwangerschap had ik ook al een beetje gelopen, hard kon ik het niet echt noemen..

Dus ik begon weer met rennen, en o wat viel dat vies tegen. Na een minuut was ik compleet buiten adem en klaar om aan de beademing te gaan.

Maar ik ben een doorzetter, dus daarom besloot ik om drie keer in de week trainen.
Lotta was pas zes weken oud, je kunt je vast wel voorstellen hoe slecht mijn conditie op dat moment was.
Het ging niet zoals ik had gehoopt.

Nieuwe hardloopschoenen

Het lag vast aan m’n schoenen, dus hup nieuwe schoenen gekocht in de winkel.
En warempel het ging toch een stuk beter.
Of dat nu aan mijn nieuwe schoenen lag of aan het trainen dat wist ik toen niet. Na een maand of vier ging het best goed en haalde ik zomaar 5 km. Wat een overwinning.
Gestaag trainde ik door, in mijn vakantie trainde ik door, in de herfst en de winter ook. Ik had de smaak te pakken en haalde zelfs 10 km.
Over de snelheid hebben we het maar niet.

Hardlopen in het roze voor Pink Ribbon

Toen kwam daar de inschrijving voor de Ladiesrun in Rotterdam. Dat leek mij wel wat. Ik woon praktisch achter Ahoy en zag de roze dames eens per jaar voorbij rennen.
Sommige jaren stond ik aan de kant om de honderden Natasha’s, Fatma’s, Truzen en Priscilla’s aan te moedigen.
Want ze deden het maar wel gewoon. Nu wilde ik ook!

Samen met mijn vriendin, fanatiek hardloopster, hebben we ons ingeschreven voor de 5 km.
Hardlopen voor een goed doel: Pink Ribbon. Daar werd ik fanatiek van en begon een sponsoractie.
Ik wilde 250 euro ophalen. En het lukte.
Toen was de dag daar, de grote dag.
Ondertussen kon ik al lekker rennen en mijn tijden werden aanzienlijk beter.

Een Ladiesrun met extra bagage..

Alleen er was een klein dingetje, letterlijk klein, wat eigenlijk in de weg zat. Ik was weer zwanger.
De Ladiesrun was mijn laatste hardloopsessie had ik besloten.
Dus bijna vier maanden zwanger heb ik de 5 km uitgelopen. Mijn eerste run, zwanger en voor Pink Ribbon.
Ik vond het een fantastische prestatie.
Komende zondag is het weer zo ver.
Ik heb me ingeschreven voor de 10 km, mijn doel van 250 euro heb ik nog niet behaald.
Maar misschien gaat dat met jullie hulp alsnog lukken.

Steun Judith
Pink Ribbon, zo’n ontzettend belangrijk goed doel.
Wie wil mij steunen?

Je mag dit bericht ook delen of laat een leuke reactie achter om ons aan te moedigen.

10 thoughts on “Ladiesrun Rotterdam: hardlopen in het roze

  1. Wat ontzettend leuk om te lezen! En zo goed dat je toch volgehouden hebt. Ik ben ook een hardloper al jaren. Maar heb nog nooit zwanger hardgelopen, lijkt me heel zwaar daarom des te meer respect!

Geef een reactie