Een tijd geleden schreef ik over co-sleepen. Ik krijg regelmatig de vraag of mijn dochter nu op haar eigen slaapkamer slaapt. Ik kan je zeggen dat we daar nog steeds aan werken. Ze slaapt in ieder geval niet meer bij ons in bed.. Vandaag laat ik haar plekje even zien en vertel ik er meer over.
De eerste twee jaren van mijn dochter waren voor ons als ouders tropenjaren. Ze heeft bronchitis, kreeg meer dan twee jaar borstvoeding en werd elke nacht vaak meerdere keren wakker. Wij hebben onze slaapkamer beneden en haar slaapkamer is boven. En als je er meerdere keren per nacht uit moet dan breekt dat enorm op. Daarom hebben we destijds van een Ikea ledikant een co-sleeper gemaakt.
Co-sleepen met een peuter
Tot een paar maand geleden stond het ledikantje met één zijkant eraf tegen onze boxspring aan. Het bedje heeft namelijk precies dezelfde hoogte en dit was ideaal voor als ze wakker werd ’s nachts. Ik kon haar dan zo troosten of voeden.
Zo gaan we het Co-sleepen afbouwen
Sinds een maand of twee hebben we het bedje omgedraaid en tegen de muur gezet. De andere zijkant konden we na de verhuizing echt niet meer terug vinden. Jammer! Het ziet er misschien wat raar of eng uit zo op deze manier maar het werkt. Ze ligt dus niet meer aan of in ons bed. We zeiden tegen haar papa en mama hebben ruimte nodig in bed en jij wordt groot. Jij gaat nu daar slapen. Dat heeft ze vrij snel geaccepteerd. Even kroelen bij papa en mama en dan toch haar eigen bedje in. Tussen ons bed en haar bedje zit geschat zo’n anderhalf á twee meter.
Als ze wakker wordt dan roept ze ons. Ze klimt er nooit zelf uit (gelukkig). Komend weekend gaan we de bodem van haar bedje lager zetten. Dat is dus de volgende stap. Ze moet wennen aan een laag bedje. Als dat een paar weken goed gaat dan hoop ik het bedje naar haar kamer te kunnen verplaatsen zodat ze daar gaat slapen. Nu slaapt ze de ene keer wel door en de andere keer niet.
Wij denken dat dit op deze manier het beste werkt. Zeker omdat ze het een en ander heeft meegemaakt, heeft dit voor haar tijd nodig om te wennen. We hebben echt al van alles geprobeerd om haar op der eigen kamer te laten slapen maar het had allemaal geen zin.
Monochrome – landelijke stijl in de slaapkamer
De kleuren in onze slaapkamer zijn rustig en simpel. Onze boxspring is zwart, de kledingkast wit met zwart, een houtkleurig ledikantje en een witte commode. Het straalt echt rust uit vinden wij.
Tot welke leeftijd hebben jullie kinderen op de ouderlijke slaapkamer geslapen?
Tja onze tweede slaapt (2 jaar) nog steeds bij ons IN bed, zelfs. Ook de oudste (bijna 4) komt nog wel eens buurten snachts. Ik maak er geen probleem van. We starten allemaal in ons eigen bed en dan zien we het wel. Belangrijkste is nachtrust, in welk bed dan ook. Het komt vast goed denk ik altijd maar… als ze 16 zijn slapen ze echt niet meer bij ons.
Ik weet het niet meer precies, maar ook echt wel een tijdje. Dat scheelde namelijk enorm in de nachtrust. En uiteindelijk komt het vanzelf goed. Ze slapen nu allemaal in hun eigen bed : )
Nomi sliep meteen op haar eigen kamertje en Lenn was volgens mij 4 maanden toen hij op zijn eigen kamer ging slapen.
Bij ons maar heel kort…. en dan echt heel kort.. ik denk max 2 weken. Ik werd er helemaal onrustig van en kon zelf de slaap niet vatten terwijl mijn kids super lekker sliepen. Op de eigen kamer is voor hen dus vanzelfsprekend en ze weten niet beter..
tja onze tweede is 4 en komt nog elke nacht tussen ons in liggen. Maar aan 1 kant is het ook wel weer gezellig
Mijn dochter heeft helemaal niet bij ons op de kamer geslapen. Vanuit Neonatologie dit advies meegekregen. Nu slaapt ze soms een avondje in het weekend bij ons, maar dat vinden we gewoon gezellig
Onze jongens gingen rond de 4 maanden voor het eerste deel van de nacht naar hun eigen bed en na de nachtvoeding in de co-sleeper. Dit verliep heel soepel en met 6 maanden haalden we de kleine co-sleeper weg (ze pasten er niet meer in). Ze hebben sinds die tijd nooit meer bij ons geslapen en ik mis het eerlijk gezegd heel erg. Het slaapt misschien lekker rustig, maar zou het heerlijk vinden om ook in de nacht mijn kindjes dichtbij te hebben.
Ah ja, zo heeft ieder gezin wel iets. Ons meisje ligt nu ook 90% van de tijd bij ons.