Wauw wat gaat de tijd snel deze zwangerschap, al 26 weken zwanger… Nog maar een paar weken en dan ga ik al met zwangerschapsverlof. De 24 weken mijlpaal hebben wij inmiddels bereikt en wat een heerlijk gevoel is dat. Nu is het vooral nog uitkijken naar leuke dingen zoals de pretecho, het kamertje afmaken, de babywasjes draaien, het geboortekaartje uitzoeken en nog veel meer leuke dingen…
Maar aller eerst hoe voel ik me nu? Nou ik heb een aantal fantastische weken gehad qua kwaaltjes… Ik had weer energie, was niet misselijk en voelde me gewoon goed. Helaas begint het nu wat zwaarder te worden en dat merk ik vooral aan mijn bekken. Sinds 2 weken heb ik bekkeninstabiliteit en jeetje wat verschrikkelijk is dat zeg. Ik heb goede en slechte dagen en juist tijdens de slechte dagen merk ik hoeveel energie het vreet. Als ik veel last heb van mijn bekken ben ik eerder geneigd om in de middag even gauw op bed te gaan liggen. Helaas is dat niet altijd mogelijk met een kleuter in huis. Verder merk ik dat mijn energie langzaam weer minder wordt, dit zou ook kunnen doordat ik minder vast slaap. Mijn neus zit dicht, ik ben wat benauwd en door de bekkeninstabiliteit is omdraaien in bed een hele kunst geworden. Al deze dingetjes bij elkaar opgeteld zorgt ervoor dat ik minder goed slaap en dit resulteert in een middagdutje als het kan!
Inmiddels staat de afspraak gepland voor de groeiecho en heb ik de papieren voor het bloedprikken om mijn ijzergehalte en glucose te controleren thuis liggen. Ik heb ook papieren meegekregen voor het Rhesus Antilichamen Onderzoek. Dit omdat mijn bloedgroep Rhesus D-negatief is. In dit onderzoek gaan ze onderzoeken of de baby RhD-negatief of RhD-positief. Alleen RhD-negatieve vrouwen die zwanger zijn van een RhD-positief kind krijgen in week 30 en na de bevalling (binnen 48 uur) anti-RhD-Ig toegediend. Ik ben al bekend met de spuiten omdat ik deze in de zwangerschap van Milan ook al heb gehad. Mocht je meer willen lezen over RhD-negatief en zwanger van een RhD-Positief kind dan kan je terecht op deze site www.rivm.nl.
Zo dat waren de serieuzere zaken, nu weer over op het leuke werk. Ik wordt steeds nieuwsgieriger naar ons meisje, over 2 weken staat de pretecho gepland en gelukkig hebben wij deze al vroeg in de ochtend. Wij nemen Milan mee naar deze echo zodat hij zijn zusje ook kan zien. Hiermee hopen we hem er toch echt bij te betrekken en hopelijk vind hij het net zo leuk als papa en mama. Zodra wij de pretecho hebben gehad is het uitkijken naar de groeiecho en dat betekend dat ik dan al bijna 30 weken zwanger ben. Zodra we die 30 weken zijn gepasseerd hoef ik nog maar 4 weken te werken en dan heb ik zwangerschapsverlof. Zodra ik zwangerschapsverlof heb wil ik beginnen aan de babywasjes, het afmaken van de babykamer en het inpakken van de vluchttas.
Voor nu nog even werken en genieten van het leven zoals het nu is. Ik besef me ineens ook heel goed dat straks alles anders wordt, dit kleine meisje gaat ons hele leven weer op de kop gooien. Soms denk ik wel Sandy waar begin je weer aan? Weer gebroken nachten, luiers, voedingen etc. Maar dan realiseer ik me ook hoe prachtig het is en hoe gezegend wij zijn dat we dit nogmaals mee mogen maken. Ik kijk al uit naar haar komst en ook Milan begint ongeduldiger te worden.
Tot de volgende keer!
Liefs, Sandy
Ik kon mij altijd zo verheugen op de pretecho heel spannend! Het komt steeds dichterbij. Ben benieuwd hoe Milan reageerd als hij mee gaat naar de pretecho…
Wat gaat het snel Sandy! Voordat je het weet is het december. Wel jammer van de kwaaltjes.