Interview met draagmoeder Melanie

Hoe oud ben je Melanie en heb je eigen kinderen?

Ik ben 27 jaar en ik heb een dochter van 4 jaar. Ze word bijna 5.

Hoe vaak ben je draagmoeder geweest?

1 x

Voor wie ben je draagmoeder geweest en op welke leeftijd? (familie/vrienden/bekenden?)

Ik ben draagmoeder voor mijn schoonzusje en zwager geweest (stiefbroer van mijn man). Ik was 26 jaar.

Heb je het zelf aangeboden of ben je gevraagd door de wensouders?

Daar zit nog een heel verhaal aan vast..

22 april 2013 een mooie dag. We waren naar het Sprookjesbos geweest in Enkhuizen samen met mijn zusje en haar zoontje. Daar hebben we onwijs genoten. Op de terugweg naar huis checkte ik mijn Facebook en zag tussen de berichten door een bericht van Sarah, mijn schoonzusje. Er stond in dat ze een laatste poging deden om ouders te worden en ze zochten een draagmoeder.

“Het was of de wereld even stil stond en mijn hart en gevoel zeiden meteen: ja!”

Ik las dit bericht hard op voor zodat mijn man dit ook kon horen. Ook hij zei meteen: “ja dit moeten wij doen!”. Ik besloot nog niet meteen te antwoorden en alleen een hartje te plaatsen onder dit bericht. Ik belde Sarah op en vertelde haar dat wij dit wilden gaan doen. We hadden er immers al vaker over gesproken dat ik hun kindje wilde dragen indien nodig en dat met veel liefde doe.

Ze konden het niet geloven want ja je zegt wel eens vaker dingen..
Ik vertelde nogmaals dat wij dit voor haar wilden doen. Daarop antwoordde ze: “weten jullie dat echt zeker?” Dat wisten we natuurlijk al zeker. Mijn besluit stond al vast! ‘S avonds hebben we nogmaals gebeld. Ook Floris was erbij aanwezig en ze konden niet bevatten dat juist wij dit wilden doen. Ik weet wat het met hun deed om geen kinderen meer te kunnen krijgen. Gelukkig heeft moeder natuur ons toch die kans gegeven en kreeg ik Angelina. Er was dus een toch kans om zwanger te worden. Al was die kans overigens zeer klein.

Ik heb veel informatie gezocht op internet en tot mijn verbazing kon ik hier zeer weinig over vinden. We waren er van bewust dat er dus een grote kans was dat dit niet zou lukken. Sarah had een afspraak gemaakt in het ziekenhuis voor ivf. Na wieken en wegen werd het door allerlei medische redenen vanuit Sarah afgewezen.Dit was een grote teleurstelling voor iedereen. Ze hebben hier ook nog een advocaat bij ingeschakeld.

Uit eindelijk hadden we nog een kans door middel van LTDM Laag Technologische Draagmoederschap. Dat hield voor ons in: boven in het zolderkamertje via een spuit insemineren. Wat we zelf grappig vonden was het feit dat ook Angelina op dit zolderkamertje is verwekt. We woonden destijds bij hun in huis op zolder tot halverwege de zwangerschap. We moesten wat anders zoeken want Sarah kon dit emotioneel niet aan en dat begreep ik volkomen.

Hoe verliep het proces? Zag je er tegen op?

Het proces liep redelijk totdat de eerste kosten kwamen. Ik groeide onwijs snel en mijn buik was snel zichtbaar. Ik had zwangerschapskleding nodig en dit werd netjes door hun betaald. Naarmate de weken verder voorbij gingen, ging het heel erg slecht. Ik begon zoveel te spugen dat ik enorm veel afviel. Ik ging van maat 44 naar 38/40. Helaas werd de kleding te groot en had ik echt nieuwe nodig. Dit werd niet betaald door hun want ze vonden het wel genoeg en te duur. Ik begon me steeds meer af te vragen of dit nog wel goed zou gaan. Ze kwamen elke keer op het laatste moment aan voor controles waardoor je al moet haasten.

Lichamelijk begon mijn rug het te begeven. Daardoor moest ik vaak naar de fysiotherapie, soms 3x per week. Omdat de verzekering een soort van strippenkaart systeem heeft was deze snel vol. Daarna begonnen de kosten op ons te vallen. De wensouders zouden hier ook aan mee betalen, maar helaas werd dit ook niet waar gemaakt.
Doordat alles via de kinderbescherming liep hadden we daar vaak contact mee. Hier speelden de wensouders mooi mee als er werd gevraagd hoe alles verloopt. Ik heb het maar zo gelaten. We zijn nu een tijd verder de kleine meid is in november 1 geworden en nog steeds worden afspraken niet nageleefd.

Hoe betrok je de wensouders bij de zwangerschap? (Nam je ze mee naar echo’s/controles of andere?)

Vanaf dag 1 waren ze erbij betrokken. Het is hun kindje, het zijn hun afspraken en ik ben een soort tussenpersoon die haar buik uitleent. Bij alle afspraken waren ze aanwezig.

Waren de wensouders aanwezig bij de bevalling?

Uiteraard ik vind het belangrijk dat zo’n special moment word gedeeld met de ouders van het kindje. Ik vond het vooral moeilijk dat mijn man er niet bij was maar begreep dit wel..

Vond je het lastig om het kindje gelijk na de geboorte aan de wensouders mee te geven?

Nee ik had hier geen moeite mee. Ik wist waar ik het voor deed en dat heb ik mijzelf ook 9 maanden verteld. Ik heb hierbij mijn gevoelens uitgezet. Liever een gat in mijn hart dan dat ik 2 gezinnen stuk maak was mijn gedachte. Je geeft ze een droom die voor hun eindelijk mag uitkomen en dit pak je hun niet snel af. De bevalling ging enorm snel na de eerste perswee was ze in 5 minuten geboren. Ik had afgesproken dat het kindje gelijk bij haar op de buik gelegd zou worden. Het eerste contact met je kindje is immers zo belangrijk. Ik heb haar nog een kus gegeven toen de kleine naar haar eigen kamer ging.

Heb je een band met de wensouders/kindje overgehouden?

De wensouders hadden belooft om ons op de hoogte te houden van de ontwikkeling en foto’s te sturen van hun dochtertje. Hier moest ik naderhand om smeken. We hebben nu alleen nog contact via Whatsapp maar foto’s zitten er niet in.

Zou je het nog eens willen doen?

Nee nooit meer! Mijn lichaam zou dit niet meer aan kunnen en me huwelijk zou geen stand houden..

Heb je verder nog opmerkingen of wil je iets anders kwijt?

In het algemeen verloopt een draagmoederschap vaak zoals gewenst. Helaas gebeurd dit niet in alle gevallen. Mocht je er over nadenken om draagmoeder te willen worden? Denk er dan goed over na en licht je vooral goed in! Het is echt heel zwaar voor zowel jouzelf als voor je man of vriend. Zoals mijn vader zei toen ik hem vertelde dit te willen doen:  “het is geen puppy die je koopt, het is een mensje die je draagt dus hecht er niet te veel aan”.

Melanie, wij willen je heel erg bedanken voor het meewerken aan dit interview!