Een brief aan de leidster van de peuterspeelzaal

Op de peuterspeelzaal van mijn dochtertje zitten er ongeveer 9 kindjes en 1 vaste leidster. Daarbij hebben wij een soort dienst dat er elke keer één van de ouders aanwezig is om te helpen. Gisteren was het mijn beurt en ik moet toch even wat kwijt..

Mijn dochter sliep de nacht ervoor zeer slecht en hoestte veel in verband met haar bronchitis. Ik denk dat ik zelf ongeveer 3 uur heb geslapen. Om deze reden wilde ik ons natuurlijk niet last minute afmelden en trok de schoenen aan om te gaan. Ik drink wel een paar koppen koffie om wakker te blijven 😉

A fijn, ik was op tijd en kon meteen beginnen op de peuterspeelzaal. Speelgoed klaarzetten, de kleitafel en knutseltafel  ordenen voordat de rest van de kinderen kwamen. En nu komt het.. rust is er dan niet meer. De negen kinderen zijn anderhalf tot bijna 3 jaar en vliegen alle kanten op. Heb ik al gezegd dat ik koffie nodig had? .

Net nadat alle andere ouders weg zijn en wij met zijn tweeën alleen met de kinderen zijn, begint er al snel een kind te huilen. En dan weer een andere. En dan nog één. We bellen een moeder op van een van de kinderen omdat het kindje na een poosje nog niet kalmeert terwijl we van alles hebben geprobeerd. Ondertussen knutselen we, helpen we de kinderen met puzzels, staat er een muziekje op en moeten luiers verwisseld worden. Je bent dus continu wel druk en je moet blijven opletten dat de kinderen niet in de vensterbank gaan klimmen of de tafels onder kleuren, of klei in elkaars haren smeren. Met die peuters weet je het maar nooit hè. Thuis doen ze immers ook de gekste dingen als je even 1 minuut de andere kant op kijkt of op de wc zit.

Dan is het lunchtijd, o wacht, eerst een opruimliedje zitten want er moet eerst opgeruimd worden voordat we gaan eten. Snel met zijn allen opruimen. Zul je altijd wel weer zien dat er een of twee kinderen niet willen meehelpen en dwars gaan doen.. zucht.. I need coffee.

Tafel gedekt, broodbakjes en drinkflesjes op tafel. Ik begin de broodtrommels open te maken.. Oeps.. eerst nog even een liedje zingen, dat natuurlijk verstoord word door een huilend kindje die mama mist. Of niet wil eten. Ik ben mijn lunch vergeten dus at wat uit het trommeltje van mijn dochter mee. En dronk ondertussen mijn eerste kop koffie.

Tafel afruimen, tasjes inpakken en we gaan weer spelen, liedjes zingen, met ballen spelen of voorlezen. Voor de kinderen is er genoeg te doen. Dan valt er weer een kindje.. en huilt. En eindelijk komt de peuterochtend tot een einde als de mama’s hun kroost komen ophalen en we nog een totziens liedje zingen. Zo ging het gisteren maar ik ga ervan uit dat geen dag hetzelfde is. Saai is zo’n ochtend in ieder geval niet! In december mag ik weer en dan is er een verrassing voor de kids want dan komt Sinterklaas op bezoek 🙂

Lieve Gaby en lezers van Volgmama,

Jullie denken nu vast dat ik koffie verslaafd ben..

maar dat ben ik helemaal niet!

Ook al heb ik zelf drie kinderen..

veel liefde en geduld..

en is zo’n ochtendje af en toe best leuk..

Ik zou gillend gek worden

als ik dit werk elke dag zou moeten doen.

Ik respecteer

 jouw job en hoe jij met kinderen omgaat..

en steeds weer nieuwe dingen verzint!

Zo fijn.

Nathalie

 

Zou dit een job voor jou kunnen zijn, leidster op een peuterspeelzaal?

De uitgelichte foto komt van Shutterstock.