In 2018 schreef ik een persoonlijk blog over hematurie (bloed in de urine) bij peuters. Dit werd namelijk bij mijn dochter ontdekt en baarde ons toen best wel zorgen. Inmiddels is mijn kind in 2023 geen peuter meer maar een meisje van 8. Omdat ik nog regelmatig emails en berichtjes ontvang met vragen hoe het af is gelopen en of we nu een diagnose hebben, heb ik dit blog geschreven. Ik kan je alvast verklappen dat we “1” vastgestelde diagnose hebben, maar ze gaat dit jaar ook een nieuw onderzoekstraject in…
Hoe de hematurie bij mijn peuter begon
Doordat mijn peuter destijds overmatig last had van nachtzweten zijn wij naar een arts gegaan. Daar heeft de arts besloten om een urineonderzoek en bloedonderzoek te laten uitvoeren. Het uitgebreide bloedonderzoek was goed, haar urine bevatte helaas hematurie. Dat was even schrikken. Het kan natuurlijk onschuldig zijn, vooral als het bloed weer verdwijnt na een paar dagen… De arts meet dit met speciale dipstick testen. Het nachtzweet ging gelukkig na een paar weken over maar de hematurie is al die tijd gebleven en dit heeft ze nu nog steeds.
Onderzoeken naar hematurie bij mijn kind
Wij wonen in Duitsland en daar gaan de onderzoeken misschien wat anders dan in Nederland of België. Mijn dochter heeft iedere twee jaar een grote check-up/routine onderzoek (ik zeg voor de grap weleens APK keuring) bij de chef-kinderarts in het ziekenhuis. Hier word ze altijd gemeten, gewogen, ze maken een hartfilmpje en ze krijgt een echo van haar buik.
Diagnose wandelnier
De chef-kinderarts heeft ons tijdens een van die onderzoeken een diagnose medegedeeld: wandelnier. Een beweeglijke nier. Dit kon hij ons ook duidelijk laten zijn op de echo. Deze diagnose kan mogelijk hematurie veroorzaken bij kinderen maar vaak alleen wanneer een kind druk is geweest zoals bijvoorbeeld met sporten of trampoline springen. Mijn dochter heeft hematurie op elk willekeurig moment van de dag. Ze blijft elke twee jaar op controle omdat ze mogelijk nierschade of nierziekten op latere leeftijd kan ontwikkelen.
Herhaalde blaasontstekingen
Een paar maand later dan dat ik het blog in 2018 schreef, kreeg mijn dochter last van een blaasontsteking. Gemiddeld heeft ze er nu 6 per jaar en het lijken er elk jaar meer te worden. Soms worden ze met antibiotica behandeld, soms met veel drinken en cranberry capsules. Dit altijd in overleg met de arts en afhankelijk van haar klachten. Sommige antibioticakuren helpen al niet eens meer.
Nierbekkenontsteking met ziekenhuisopname
Dit jaar in maart was het voor het eerst voorgekomen dat we de blaasonsteking niet door hadden en dit uitte tot een nierbekkenontsteking. Mijn kind had buik-, rug- en hoofdpijn en meer dan drie dagen koorts (boven 40 graden) wat maar niet wilde zakken met paracetamol en ibuprofen. Ze was helemaal op en kon niet meer goed lopen. Haar urine werd gecheckt en haar buik geïnspecteerd. 1 + 1 = 2. Een nierbekkenontsteking (en acute bronchitis maar dat heeft niets met een urineweginfectie te doen). Haar nier was vergroot voelbaar en de urinewaarden waren helemaal niet goed.
Ik kreeg een verwijzing voor een ziekenhuisopname en na de tweede dag antibiotica via het infuus knapte ze zichtbaar op. Na 4 dagen ziekenhuis mochten we weer naar huis maar wel met advies van de kinderarts uit het ziekenhuis om een röntgenonderzoek van nieren & urinewegen te doen. Helaas hebben ze in ons ziekenhuis hier niet de juiste specialisten en apparatuur voor.
Vervolg traject nierspecialist
We moeten dus naar een ander ziekenhuis waar specialisten zitten voor nierziektes en -afwijkingen bij kinderen. De kinderarts uit het ziekenhuis waar ze haar check-ups heeft vermoedt dat ze een reflux-afwijking heeft of dat haar nieren of urinewegen zijn beschadigd. Het röntgenonderzoek zal geen pretje worden… Toch besluiten wij als ouders om dit voor onze gemoedsrust en voor ons kind te doen.
We willen graag een stapje verder komen en weten of de hematurie, regelmatig buik- en rugpijn en herhaalde blaasontstekingen wat met elkaar te maken hebben. Zeker omdat we het niet onder controle hebben en ze soms ook geen klachten heeft maar wél een ontsteking. Als wij het niet op tijd doorhebben is de kans natuurlijk groot dat ze weer een nierbekkenontsteking oploopt met de eventuele gevolgen van dien. Mochten ze wat ontdekken dan is dat fijn om te weten en kan ze een therapie, medicijnen of operatie krijgen om ergere klachten te voorkomen.
4 mei aanstaande hebben we een gesprek en onderzoek bij een kinderuroloog. Dan hopen we direct de verwijzing voor het röntgenonderzoek in het andere ziekenhuis te ontvangen, al zal daar waarschijnlijk ook wel weer een wachtlijst voor zijn. We gaan het zien en blijven hopen dat het uiteindelijk allemaal meevalt!